ฉันผิดด้วยหรือที่อยากอยู่ใกล้ๆ คนที่ฉันรัก

ไม่รู้จะมีหรือเปล่า คนที่ตัดสินใจแยกทางเดินกัน เพียงเพราะเหตุผลที่ว่า "เราใกล้กันมากไป" แต่สำหรับคนที่มีปัญหาเพราะความใกล้น่ะ ฉันว่ามันมีอยู่ให้เห็นทั่ว ทั้งในคู่ของอื่น และบางครั้งก็คู่ของตัวเอง

เปรียบเป็นความสัมพันธ์ที่เหมือนแก้วสองใบ ที่พอวางใกล้จนติด แล้วเกิดความสั่นสะเทือนนึดนึง ก็กระทบจนเจ็บ ซึ่งวิธีดีๆ ที่จะทำให้หายเจ็บ ก็แค่ยกแก้วสองใบออกไปตั้งให้ห่างกันมากกว่าเดิม แต่ถ้ามีแก้วใบหนึ่งไม่อยากให้ห่างมากไปกว่านี้ล่ะ ถ้าคนคนหนึ่งคิดว่าการใกล้กันแบบนี้น่ะ เป็นเรื่องที่ถูกต้องที่สุดแล้ว อีกคนจำทำยังไงและความสัมพันธ์จะเป็นเช่นไรต่อไป

เวลาใครเล่าเรื่องรัก ฉันก็มักจะได้ยินคำว่า "ระยะห่างระหว่างคนสองคน" อยู่เสมอ

และถ้าคนเดิมคนนั้น เล่าต่อไปถึงปัญหาของระยะห่าง น่าแปลกที่ฝ่ายที่ต้องการระยะห่างที่กว้างขึ้นมักจะเป็น ผู้ชาย ในขณะที่ ผู้หญิง กลับต้องการระยะห่าง ที่ไม่กว้างไป คือ ยอมเจ็บ จากความ ใกล้ มากกว่าที่จะยอมเงียบเหงาเพราะความ ห่าง

เพื่อนสนิทที่ไม่เจอกันนาน เพิ่งโทร.มาหา แล้วเพื่อนก็เล่าเรื่องรักที่เริ่มจะมีปัญหามากขึ้นทุกทีให้ฟัง

"เหมือนเราไปตามเขามากไป เขาบอกว่ามันน่ารำคาญที่ต้องมาคอยตอบคำถามว่าจะได้เจอกันตอนไหน เมื่อไหร่จะได้ไปดูหนังด้วยกันอีก จากที่เมื่อก่อนเขาเคยพาไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนเขาด้วย แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ตกลงเขาเปลี่ยน หรือเราเปลี่ยน"

"เขาบอกให้ห่างๆ กันบ้าง เราจะได้รู้ใจตัวเองมากขึ้นว่ารู้สึกยังไงต่อกันอยู่"

ถ้ามาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไม่ต่างกับคนสองคนกำลังทบทวนความสัมพันธ์ และความสำคัญของกันและกัน ฉันรับฟังเพื่อนอย่างไม่เข้าข้างแต่เข้าใจ หากในเรื่องรักนั้น บอกตามตรงว่าไม่กล้าให้คำปรึกษากับใคร เพราะรู้ว่ายังมีอะไรอีกมาก ที่อยู่นอนเหนือจากที่เพื่อนเล่ามา รายละเอียดความรักของคนแต่ละคู่นั้นมีไม่ซ้ำกัน และเราก็ไม่ควรจะใช้แว่นสายตาของเราไปส่องตัดสินระยะห่างของความรักคนอื่น

ฉันจึงไม่บอกให้เพื่อนเลิกเรียกร้องที่จะได้รับเวลา และไม่กล้าฝากบอกให้ผู้ชายของเพื่อนช่วยมีเวลาให้กับเพื่อนมากเท่าที่เพื่อนต้องการ เพราะท้ายที่สุด คนสองคนย่อมรู้ดีกว่าคนทุกคน ว่าควรจะตัดสินใจยังไงกับชั่วโมงนาทีที่มีเหลือ หัวใจจึงจะไม่เจ็บเกินทนไหว

ฉันชอบเพลงเก่าของ "คณาคำ อภิรดี" อยู่หลายเพลง และมีอยู่เพลงหนึ่งชื่อ "ฉันหรือเธอ" ท่อนที่ว่า "สบตากันแต่ฉันยังอ้างว้าง ความจืดจางที่ฉันไม่เข้าใจว่ามันเป็นเพราะฉันมันเริ่มชินกับรักที่มากมาย หรือว่าเธอรักฉันน้อยลง" เป็นท่อนที่ฟังติดหูที่สุด และจำได้ติดใจที่สุด

ซึ่งเพลงเพลงนี้เอง ที่ทำให้ฉันเริ่มเข้าใจว่าฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงคนเดียว ที่รู้จักตั้งคำถามนี้กับคนที่ตัวเองกำลังคบอยู่ด้วย (ในตอนนั้น) และแน่นอนที่สุด ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวที่ต้องการได้รับเวลาที่จะอยู่ใกล้ๆ กัน จากคนที่ตัวเองรักอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ผู้หญิงแต่ละคน แตกต่างกันแต่เหมือนกัน อย่างไม่น่าเชื่อ สำหรับเรื่อง หัวใจ

ผู้หญิงแต่ละคน นิสัยไม่ค่อยเหมือนกัน อย่างไม่น่าเชื่อ สำหรับเรื่อง หัวใจ

ผู้หญิงแต่ละคน นิสัยไม่ค่อยเหมือนกัน แต่เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าผู้ชายที่ตัวเองรัก แล้วเอ่ยปากถามเขาว่า

"ฉันผิดด้วยหรือที่อยากอยู่ใกล้ๆ คนที่ฉันรัก" ฉันว่าผู้หญิงทุกคน หวังที่จะได้ยินคำตอบว่า "ไม่ผิด" เหมือนๆ กัน